کلنا عباسک یا زینب

سلام مولای من مهدی جان….

من همان بنده خطاکارِ گنه کارِ سراپا تقصیرم….

آری همانم که هر هفته ضمانتم میکنی که برگردم و دیگر گناه نکنم…..

همانم که برای حال خرابم اشک میریزی و دلسوزانه برای خوب شدنم، برای در رکاب ماندنم چه غریبانه نجوا میکنی….

ومن فقط میتوانم ابراز شرمندگی کنم از یار نبودنم. از سربار بودنم. خجلم از وجود خودم….

بازهم تولدت را بدون خودت با کوله باری از گناه جشن میگیریم…بدون حرکت بدون تقکر…

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟

ای کاش کمی خودخواهی و غرورمان را کنار میگذاشتیم و کم تر در منجلاب گناه غرق میشدیم.

یا الله یا رحمان و یا رحیم یا مقلب القلوب  

ثبت قلوبنا علی دینک….

آمین یا رب العالمین